tekst en foto’s: Annemieke
Ieder die deze pagina weleens bezoekt weet waarschijnlijk wel dat kleuren een belangrijke rol spelen in de kerk. Het is niet altijd hetzelfde liedje… Het boeket op de altaartafel kleurt mee met de perioden van het kerkelijk jaar.
Na paars, wit en rood is nu groen aan de beurt. Strikt genomen betekent dat: bloemen in allerlei vormen en maten, maar allemaal groen. Licht-, donker- of mintgroen. Vele schakeringen. Maar wél groen…saai hoor.
Een beetje kennis doet wonderen….Als je ooit hebt geklooid met verf dan weet je dat groen een mengkleur is, een mix van blauw en geel. Even je ogen een beetje toeknijpen dus, dan vloeien die twee samen tot groen… Gewoon even blauwe en gele bloemen bij de groene doen, zou dat wat zijn? Sommigen van ons zagen het al helemaal vóór zich.. Dan ziet het er toch nog vrolijk uit. Appeltje eitje…
De bestelling werd doorgegeven. Maar, als je nu naar de bloemengroet kijkt, is er naast groen en geel geen blauw te zien… Gelukkig is de Protestantse Gemeente Deil & Enspijk niet alleen gezegend met mensen die leuk kunnen praten of graag de pen hanteren. Ze bestaat o.a. ook uit diverse bloemistes. Die zeiden: “Appeltje eitje? Vergeet het maar! Blauwe bloemen zíjn er gewoon niet altijd…”
Mijn moeder (92) redde ons. De datum herinnerde haar aan 6 juni 1944, D-day. De ‘D’ van ‘Decision’ (beslissing). Met deze operatie wilden de Geallieerden de bezetter de beslissende slag toebrengen. Het lukte niet. Velen van hen sneuvelden. Een barre hongerwinter volgde. Henk – mijn man – en ik hebben zo’n twintig jaar geleden de Normandische kust bezocht. Daar hebben we o.a. een panoramavoorstelling gezien over toen en nu. Indrukwekkend. Overal beeldschermen, met dan weer vredige tafereeltjes onder strakblauwe hemel, dan weer scènes uit de oorlog met kleuren die passen bij strijd en dood…Zwarte of grijze lucht dus of paars als bij dreigend onweer.
Paars is een kleur die we in de kerk zien in de Veertigdagen- passie- of lijdenstijd. Paarse bloemen op zondag 6 juni is zo gek nog niet…